
امروزه با گسترش شبکههای الکترونیکی و اجتماعی و همچنین توسعه «وب2»، فضای مناسبتری جهت کمک به نیازمندان فراهم شده است. شایسته است نهادهای فعال در امور خیریّه، با آشنایی و استفاده از این ظرفیتهای جدید، کیفیت و کمیّت خدماتشان را ارتقاء دهند. یکی از این ظرفیتهای جدید، تأمین مالی جمعی است. نهادهای خیریّه میتوانند با ایجاد یا استفاده از پلتفرمهای تأمین مالی جمعی، مشکلات و نیازهای جامعه هدفشان را بهصورت یک طرح مشخص، در معرض عموم مردم قرار داده و منابع مالی لازم جهت رفع آن نیازها را از عموم مردم تأمین کنند. امروزه از چند مدل اصلی جهت تأمین مالی جمعی استفاده میشود؛ این مدلها عبارتنداز اهداء، پاداش، پیش خرید، استقراض و سهام یا مشارکت در سود و زیان. با استفاده از این مدلها بهویژه مدل اهدایی و پاداش، میتوان به تأمین مالی جمعی امور خیریّه پرداخت. تأمین مالی جمعی روشی چابک است که در آن پول از تعداد زیادی از خیّرین خُرد جمعآوری میشود و جهت تأمین مالی امور خیر مورد استفاده قرار میگیرد؛ همین امر میتواند منجر به گسترش فرهنگ انفاق و اجرایی شدن هرچه بهتر آداب انفاق در سطح جامعه شود.در این مقاله با روشی توصیفی- تحلیلی ابتدا به تبیین پدیده تأمین مالی جمعی پرداختیم و سپس نحوه استفاده از این الگو را جهت جذب مشارکتهای خیّرین توضیح دادیم؛ روابط حقوقی حاکم بر مدل را با استفاده از عقود وکالت و هبه تبیین کردیم. در انتها ضمن بیان این مطلب که مدل ارائه شده چگونه آداب و فرهنگ انفاق را در جامعه توسعه میدهد، به برخی فواید این مدل اشاره شد.