
در دنیای امروز داوطلبان سهم قابل توجهی از نیروی کار کشورها را تشکیل میدهند، به همین دلیل جایگاه و ارزش نیروی داوطلب در رشد اقتصادی و اجتماعی جوامع به خوبی قابل لمس است. با استفاده از توانمندیهای بالقوهی داوطلبان و جلب مشارکتهای مردمی میتوان گامی مهم در جهت توسعه اقتصادی و اجتماعی جوامع مختلف برداشت. مطالعات انجام شده توسط دانشگاه هاپکینز نشان میدهد که تقریباً 140 میلیون نفر در 37 کشور مورد مطالعه، در فعالیتهای داوطلبانه مشغول هستند که این مقدار تقریباً معادل 12 درصد از جمعیت بالغ کشورها میباشد. با توجه به یافتهها، با تقریبی میتوان گفت که داوطلبان 400 بیلیون دلار به اقتصاد جهانی کمک کردهاند. با توجه به میزان حضور داوطلبان در دنیا، تعداد داوطلبان و نقشه جغرافیایی توزیع داوطلبان در سراسر جهان، میتوان گفت داوطلبان هفتمین کشور بزرگ دنیا را تشکیل میدهند. به عنوان مثال در کشور کانادا، خروجی حاصل از مشارکتهای داوطلبانه بسیار بیشتر از فعالیتهای دو صنعت کشاورزی و خودرو سازی بوده است.( سازمان جهانی کار، 2011 ) با نگاهی گذرا به تحولات و جریانهایی که منجر به حضور افراد، سازمانها و تشکلهای غیردولتی در صحنههای متعدد داوطلبانه شده است میتوان دریافت که حضور داوطلبانه با رویکرد بشردوستی و خیرخواهی سهم چشمگیری در توسعهی فعالیتهای اجتماعی داشته است. دستیابی به توسعه پایدار و موثر موضوعی است که در برنامهریزیهای خرد و کلان هر کشوری جایگاه ویژهای دارد. در این فرآیند نقش داوطلبان و سازمانهای مردم نهاد و داوطلبانه بسیار مهم و تاثیرگذار است. در این میان کشف فرصتها و مزیتهای کار داوطلبانه در میان اقشار مختلف اجتماعی نیز نگاه عمیقتری را میطلبد. لذا توسعه ظرفیت سازمانهای مردم نهاد در مدیریت نیروهای داوطلب و تعامل با بخشهای دولتی و خصوصی در جهت استفاده بهتر از فرصتهای کار داوطلبانه، موضوعاتی هستند که باید بیش از گذشته به آنها پرداخت. شبکه ملی موسسات نیکوکاری و خیریه در راستای تحقق اهداف خود ” توانمندسازی و ایجاد همافزایی میان سازمانهای مردمنهاد و ارائه راهکار برای رفع مسائل و مشکلات ” و ” ترویج و اشاعه فرهنگ کار داوطلبانه در میان اقشار مختلف اجتماعی ” پس از برگزاری سلسله نشستهای تخصصی و در گام دوم، برگزاری یک کنفرانس در 13 آذر ماه سال 96 را در دستور کار خود قرار داده است.