پایگاه خبری ریشه: آماده شده‌ام تا به حرم امام مهربانی‌ها بروم اما این بار می‌خواهم برای نوشتن پا به رواقی بگذارم که پر از شادی و شعف، پر از رفت و آمد ملائک و پر از حس زندگی است. آهسته و با طمأنینه در بارگاه ملکوتی شمس‌الشموس قدم برمی‌دارم، چرا که اینجا قطعه‌ای از بهشت است که با بال ملائک مفروش شده، به ورودی صحن پایین پا می‌رسم از همان ورودی صحن آزادی به شبکه‌های ضریح چشم می‌دوزم تا عرض ادبی به محضر امام رئوف کنم. مثل دیگر قسمت‌های حرم رضوی خادمیاران سلامت در درب ورودی رواق ایستاده است و خادمی دیگر به نوعروس و دامادها و خانواده‌هایشان خوش آمد می‌گوید، جهت تشکیل پرونده و ثبت ازدواجشان در سامانه، شناسنامه عروس خانم، پدرشان و آقا داماد باید حاضر باشد، لحظاتی پراسترس و در عین حال پر از شعف برای زوج جوان و خانواده‌هایشان است‌، زوج‌هایی که باورشان این است که باید مسیر زندگی‌شان از حرم امام مهربانی‌ها آغاز شود، چرا که تمام شادی‌هایشان را مدیون امام رضا(ع) هستند.به سمت ضلع غربی رواق دارالحجه می‌روم، این رواق با بقیه رواق‌ها متفاوت دارد و این حس را آیینه‌کاری‌های رواق هم در هم منعکس می‌کنند، رواقی که در آن قلب و سرنوشت دو جوان را به‌هم گره می‌زنند. حالا طبق رسم گران‌بها و قدیمی مشهدی‌ها جهت کسب اجازه از پدری مهربان و امامی رئوف در مهم‌ترین انتخاب زندگی‌شان در رواق دارالحجه جهت عقد بالاسر حضرت حضور پیدا کرده‌اند. به سراغ سرکشیک رواق شیخ طوسی می‌روم، آقای مهدی رضایی منظری، خادمیار کشیک پنجم روز(چهارشنبه) است، یک سال است که خادمیار این رواق شده و خودش از همان جوان‌هایی است که سال ۸۱ این لحظات شیرین را درک کرده است. او می‌گوید: زمان ما این رواق نبود ما در دارالولایه عقد کردیم، اصلا تا حدود چهار سال پیش سیستم عقد بالاسر حضرت به این نظم و ترتیب نبود، انجام عقد بالاسر حضرت قبل از انقلاب هم مرسوم بوده آن زمانی که اطراف ضریح زنانه و مردانه‌ای نبوده همان‌جا جمع می‌شدند و خطبه عقد را جاری می‌کردند، سال ۶۷ هم خواهرم بالای سر حضرت و نزدیک به ضریح عقد کرده است. رضایی منظری می‌افزاید: آن زمان عاقدها هم برنامه‌ای منظم جهت حضور یا گزینشی نداشتند، هر طلبه‌ای که کارت عاقد بر گردن داشت می‌توانست این کار را انجام دهد، انجام می‌داد اما حدود چهار سالی است که عاقدها برنامه دارند و گزینش می‌شوند و حدود ۲ سالی است که اطلاعات تمام زوج‌ها در سیستم ثبت می‌شود. این خادمیار رضوی ادامه می‌دهد: در هر شیفت سرکشیک، معاون کشیک و کاربر کامپیوتر که شیفتشان ۱۲ ساعته است و تعدادی خادم با شیفت‌های ۶ ساعته در این رواق مشغول خدمت هستند. او از حس‌های خوبش در طول مدت خادمی در این رواق می‌گوید: تمام این رواق پر از لحظات به‌یاد ماندنی است، معمولا تمام زوج‌ها با دل خوش و لب خندان از این رواق خارج می‌شوند و این حس رضایت و خوشحالی‌شان را به ما هم منتقل می‌کنند. رضایی منظری، اعتقادش این است که خادمی بارگاه آقا توفیق بزرگی است و برکت خادمی این بارگاه و تشرف هفته‌ای یک‌بار برای زیارت در روحیه و خُلقیاتش بسیار مؤثر واقع شده که خانواده‌اش باید دقیق‌تر در این باره نظرشان را بگویند. سفره کرم امام رئوف همیشه پهن است و هر کس به اندازه ظرف خودش از این سفره، معنویت می‌چیند و ذخیره می‌کند؛ خادم به سهم خود، زائر به شیوه خود، اینجا قطعه‌ای از بهشت است. به سراغ طلبه سید و جوانی با عنوان عاقد می‌روم، سید ابراهیم سید رضایی طلبه سطح چهار فقه و اصول است که از نظم و سامان این رواق احساس رضایت دارد، در هر هفته هشت ساعت شیفت حرم دارد و در این رواق با خواندن خطبه عقد و انجام توصیه‌هایی قبل و بعد از خطبه عقد در این رواق خدمت می‌کند.